یکی از قدیمی ترین و پر سابقه ترین پیشه، مربوط به صنعت چوب و شناخت و فراوری آن می باشد و این یکی از تخصصی ترین پیشه ها محسوب می شود. از بازگشت به زمان های دور اجتناب می ورزیم اما به همین بسنده که در کشتی سازی و حتی ساخت سرپناه از مصالح چوبی استفاده می شده است و نکته مهم این است که چگونه و با چه عملی متوجه می شدند که در کشتی سازی از چه نوع چوبی و در ساخت سرپناه از چه نوع آن باید استفاده کنند. که البته شرایط اقلیمی آن حائز اهمییت بوده و در نظر گرفته می شده است.

پیدایش اتحادیه و سندیکا ها برای ساماندهی صنوف بوده است نه تولید آن صنعت. از آنجا که بهره برداری از درخت برای مصارف صنعتی، اقتصادی، بازرگانی و تزئینی، شغلی تخصصی است.

چوب درختی که ذر ارتفاعات عمل می آید بسیار مرغوب تر از همان درختی است که در کنار رودها رشد می کند. لذا توجه به همین امر نیز نشن دهنده تخصصی بودن شغل می باشد و این تخصص را در گذشته بصورت عملی و تجربه ای با حضور در بازار، کسب می کرده اند.

پس یک موضوع روشن روشن است که فروشنده چوب باید متخصص شرایط چوب هم باشد. یکی از علل تخریب و انحطاط جنگلها عدم کارشناسی می باشد، که صد البته با فقدان این این تخصص به محیط زیست هم ضربه زده می شود. در اینجا این نکته لازم به ذکر یه نظر می رسدکه تشکیل اتحادیه به خاطر آزمون یا کاربلد بودن چوب فروش بوده است.

بنابر این برای کامل  کردن جمله بهتر است بگوییم، یکی از مهم ترین خصوصیات فروشنده چوب، شناخت نوع درخت و شناخت مراتع بوده است.

مرحوم  توسلی، مرحوم سید علی اکبر مدنی، مرحوم رضا افشار، و مرحوم حاج علی نقی عدل پرور و … همگی دارای طرح جنگل بوده اند(مجوز قطع درختان جنگل).

قبل از تشکیل اتحادیه هم افراد متخصصی بوده اند که نقش مهمی در بوجود آمدن اتحادیه و هموار کردن مسیر آن داشته اند.

یکی از این افراد مرحوم حاج برجعلی محب خسروی است. بعد از توسعه و گسترش شهر ها و تفکیک و واگذاری فعالییت ها یا مشاغل به ادارات و سازمان ها، صنوف مختلف هم هیاءت یا کمیته ای تشکیل داده اند که سندیکا یا اتحادیه نامگذاری شد و افرادی صاحب منصب و کارشناس و پرسابقه و معتمد و آشنا در این رشته، به عنوان هیآت مدیره و ریاست ایت هیات با رای گیری، منصوب می شده اند، که برای رفع مشکلات جاری در کار فروشندگی چوب فعالیت می کرده اند.

برای مثال: تشخیص نوع چوب، ابعاد چوب همراه با قیمت(نرخ) آن و مثائلی از این دست و فروشندگانی که از این امتحان عبور می کردند با مجوز اتحادیه (پروانه کسب ) رسمیت پیدا می کردند.